نتیجهگیری اخلاقی: پر شدن اوقات‌فراغت
-یک دختر خوب با یه بار کلاس رانندگی رفتن نمیگه من ۴ ساله گواهی نامه دارم. -یک دختر خوب کمتر بر این لینک ها کلیک میکند:شوهر
-یک دختر خوب با یه بار کلاس رانندگی رفتن نمیگه من ۴ ساله گواهی نامه دارم. -یک دختر خوب کمتر بر این لینک ها کلیک میکند:شوهر یابی ، شوهر یابی در ۵ دقیقه -یک دختر خوب کمتر شماره میده ومیگیره و با دوستاش عوض میکنه و کلکسیون شماره باز نمیکنه. -یک دختر خوب وقتی براش خواستگار میاد تندی نمیره تاریخ عروسی رو تعیین کنه.)هنوز هیچی نشده -یک دختر خوب تو چت نمیگه خونمون سعادت آباد،بابا مالک سایپاست و هر هفته میریم خارج -یک دختر خوب نباید مقدار مهریه شو تاریخ تولدش تعیین کنه اونم به سال میلادی. -یک دختر خوب پای تلفن هیچوقت نمیگه لطفا مزاححححححححم نشششییییییییییید چونکه این یعنی مزاححححححححم بشششییییییییییید. -یک دختر خوب وقتی یه پسر بهش متلک میندازه تندی فحش نمیده و پدر و مادر پسره رو جلویه چشماش نمیاره. -یک دختر خوب بعد از کلاس درس به جای رفتن به خونه تعداد مغازه و پاساژ لباس فروشی را شمارش نمیکنه و مثل مامور تاذیرات هی قیمت ها رو سوال نمیکنه -یک دختر خوب نباید یه مدلی تیپ بزند که انگار نه انگار که لباس پوشیده نکته کنکوری)بدن نما نباشه(تا اینقدر پسرا تو خیابون تلو تلو نخورن -یک دختر خوب بعد از آشنا شدن با یه کیس مناسب موقع تنهایی احساسی نمیشه و نمیره هی درختو ستون های خونه شون رو بغل کنه -یک دختر خوب برای بیرون رفتن از خانه ۱ ساعت ، بهتره بگم بیشتر از ۱ ساعت جلوی آینه صافکاری و نقاشی نمیکند
-یک دختر خوب وقتی براش خواستگار مناسب اومد قبول میکنه و نمیگه:من فعلا میخوام درسمو ادامه بدم.
باز باران با تمام بی کسی های شبانه
می خورد بر مرد تنها
می چکد بر فرش خانه
باز می آید صدای چک چک غم
باز ماتم ...
من به پشت شیشه تنهایی افتاده
نمی دانم ، نمی فهمم
کجای قطره های بی کسی زیباست ....
نمی فهمم چرا مردم نمی فهمند
که آن کودک که زیر ضربه شلاق باران سخت می لرزد
کجای ذلتش زیباست ...
نمی فهمم ....
کجای اشک یک بابا
که سقفی از گِل و آهن به زور چکمه باران
به روی همسرو پروانه های مرده اش آرام باریده
کجایش بوی عشق و عاشقی دارد ....
نمی دانم ...
نمی دانم چرا مردم نمی دانند
که باران عشق تنها نیست
صدای ممتدش در امتداد رنج این دلهاست
کجای مرگ ما زیباست ...
نمی فهمم ....
یاد آرم روز باران را
یاد آرم مادرم در کنج باران مرد
کودکی ده ساله بودم
می دویدم زیر باران ، از برای نان ...
مادرم افتاد...
مادرم در کوچه های پست شهر آرام جان می داد
فقط من بودم و باران و گِل های خیابان بود...
نمی دانم...
کجــــای این لجـــــن زیباست....
بشنو از من کودک من
پیش چشم مرد فردا
که باران هست زیبا از برای مردم زیبای بالا دست...
و آن باران که عشق دارد فقط جاریست برای عاشقان مست...
و باران من و تو درد و غم دارد
خدا هم خوب می داند
که این عدل زمینی ، عدل کم دارد
شعر از: "محمد کامبد" شاعر معاصر